به گزارش شهرآرانیوز، آن‌قدری او را می‌شناسم که مطمئنم به خواندن نماز مقید است؛ نه لزوماً اول وقت، اما همیشه می‌خواند. به ناخن‌های تازه‌کاشته‌شده‌اش نگاه می‌کنم و می‌گویم: «خیلی قشنگه.» می‌گوید: «یک ماهی می‌شود، با اذیت و هزینه‌اش هم می‌ارزد.» با تعجب می‌پرسم: «یک ماه؟ پس نماز و غسلت را چه‌کار می‌کنی؟» جواب می‌دهد: «خب می‌خوانم دیگر. پری‌جون صفحه‌هایی نشانم داد که می‌گفت با کاشت ناخن می‌شود وضو و غسل جبیره‌ای کرد و مشکلی نیست.»
با اینکه می‌دانم چنین چیزی درست نیست، بحث را کش نمی‌دهم و برای اطمینان با یکی از کارشناسان دینی مرکز پاسخ‌گویی به سؤالات شرعی تماس می‌گیرم. صحبت‌های حجت‌الاسلام مظفر برسلانی، پاسخ بسیاری از پرسش‌هایی را می‌دهد که زمینه این سوءتفاهم‌ها را فراهم کرده است. از سوی دیگر کاشت ناخن فقط مسئله شرعی نیست؛ عوارض پزشکی متعددی هم دارد. برای همین موضوع را با دکتر فرحناز ثمره‌محمدیان، متخصص پوست و مو، در میان می‌گذارم. چکیده دیدگاه‌های شرعی و پزشکی را در ادامه می‌خوانید.
پیش از نقل فتوای مراجع، باید چند نکته روشن شود. طبق نظر همه مراجع عظام تقلید، نبودِ مانع بر اعضای وضو و غسل از شروط صحت آن است؛ بنابراین کاشت ناخن یا مژه که ایجاد مانع می‌کند، اصلش محل اشکال است.
تیمم و جبیره زمانی معنا دارد که فرد در ایجاد مانع مقصر نباشد. به همین دلیل، طبق نظر مراجع، از جمله رهبر معظم انقلاب، کسی که خودخواسته جلوگیری از رسیدن آب ایجاد کند، مرتکب کار حرام شده است. همچنین همه مراجع تأکید دارند اگر کسی ناخن کاشته، باید در اولین فرصت امکان برطرفش کند و وضو و غسل عادی بگیرد.
استناد برخی افراد به «عسر و حرج» نیز اغلب نادرست است. زیرا در ۹۹ درصد موارد برداشتن ناخن کاشته‌شده با کمی استون در خانه هم ممکن است و نیاز به مراجعه خاص ندارد. با توجه به اینکه هیچ‌کس ناخن را برای چند ساعت یا چند روز نمی‌کارد، و معمولاً این کار ادامه‌دار است، اصل کاشت از نظر بسیاری از مراجع حرام است، مگر در شرایط اضطراری و موقت.
اسلام مخالف زیبایی نیست؛ بلکه به آراستگی توصیه هم کرده است. اما این زیبایی حد و مرز دارد. زینت نباید با احکام شرعی در تضاد باشد؛ مانند کاشت ناخن یا مژه در جایی که مانع غسل و وضو شود. همچنین پوشاندن این زینت‌ها از نامحرم برای زنان واجب است و اگر دیده شود، طبق نظر همه مراجع، حرام است.
موضوع نادیده‌گرفته‌شده دیگر، غسل‌های واجب است که با وجود ایجاد مانع، دچار اشکال می‌شود و این مسئله در امور مهمی مانند فرزندآوری و سلامت روان خانواده نیز تأثیرگذار است.
اگر کسی حکم شرعی را نمی‌دانسته یا فعلاً امکان برداشتن مانع را ندارد، طبق نظر رهبر معظم انقلاب و آیت‌الله سیستانی باید وضو یا غسل جبیره‌ای بگیرد، سپس تیمم کند و نماز بخواند. پس از برداشتن مانع نیز به احتیاط واجب نمازهایش را قضا کند.
برخی مراجع مانند آیت‌الله مکارم شیرازی تا زمانی که برداشتن مانع ممکن نیست، اجازه غسل و وضوی عادی داده‌اند. اما اصل «در اولین فرصت ممکن» در نظر همه مراجع وجود دارد و نمی‌توان از زیر بار برطرف کردن مانع شانه خالی کرد.
وضو مقدمه نماز است و غسل مقدمه نماز و روزه؛ بنابراین ایجاد مانع برای غسل، مسئله را بسیار جدی‌تر می‌کند. مثلاً طبق نظر برخی مراجع مانند رهبر معظم انقلاب، اگر کسی با وجود امکان برطرف کردن مانع وارد روزه رمضان شود، باید روزه‌اش را قضا کند و کفاره عمد بپردازد.
امام‌خمینی (ره): باید ناخن مصنوعی را بردارد، مگر وقت تنگ باشد.
رهبر معظم انقلاب: کاشت ناخن اگر برداشتنش ممکن نباشد و فرد بر ندارد، شرعاً حرام است؛ باید فعلاً جبیره و تیمم کند و بعد از برداشتن، نماز‌ها را قضا کند.
آیت‌الله سیستانی: ایجاد مانع، در وقت نماز جایز نیست؛ و در غیر آن هم به احتیاط واجب جایز نیست.
آیت‌الله مکارم: بدون ضرورت ترک شود؛ در صورت ضرورت و عدم امکان جداسازی، غسل عادی کافی است.
آیت‌الله شبیری زنجانی: استفاده از ناخن مصنوعی جایز نیست؛ اگر مانع قابل برداشتن نباشد، وظیفه تیمم است.
آیت‌الله وحید خراسانی: قرار دادن مانع جایز نیست؛ باید بردارد حتی با مشقت.
آیت‌الله نوری همدانی: برداشتن لازم است و جبیره صحیح نیست؛ حتی با مشقت باید برداشته شود.
نکته: انجام این کار توسط آرایشگر نیز—اگر بداند که برای تکلیف دینی مانع ایجاد می‌کند—اصل کارش و اجرتش محل اشکال است.
به گفته دکتر فرحناز ثمره‌محمدیان، متخصص پوست و مود ر گذشته ناخن مصنوعی فقط برای اصلاح ناخن‌های بدشکل کاربرد داشت، اما امروز بیشتر به دلیل مد و تنوع، بدون توجه به عوارض، کاشته می‌شود. ما کاشت ناخن را به هیچ‌کس توصیه نمی‌کنیم مگر در موارد پزشکی مشخص و آن هم به‌صورت محدود و با رعایت نکات ایمنی؛ زیرا عوارض آن به زیبایی‌اش نمی‌ارزد.
این عوارض در ترکیب با آسیب‌های ناشی از لاک‌ها و پاک‌کننده‌های شیمیایی بیشتر هم می‌شود؛ موادی که استشمامشان مضر است و استفاده از آنها، مخصوصاً در کودکان، باعث خشکی، اگزما، آلرژی و حساسیت‌های شدید پوستی می‌شود.
انواع ناخن‌های مصنوعی—ژله‌ای، پودری، پلاستیکی—همگی احتمال قارچ، عفونت و اگزما دارند. عفونت قارچی به‌سادگی به سایر قسمت‌های بدن و حتی اطرافیان منتقل می‌شود.
سوهان برقی نیز با نازک کردن صفحه ناخن، زمینه جذب مواد سمی را افزایش می‌دهد. چسب و لایه کاشته‌شده هم اکسیژن‌رسانی را مختل می‌کند و باعث تغییر رنگ، رشد کم و تغییر شکل ناخن می‌شود.
کاشت مکرر در نهایت ممکن است باعث از بین رفتن دائمی ناخن طبیعی شود؛ آسیبی که جایگزین ندارد. تغییر رنگ، التهاب، ترک‌خوردگی و کنده شدن لبه ناخن‌ها حداقل آسیب‌هایی است که در اثر کاشت‌های پی‌درپی ایجاد می‌شود.
